Kanoen met en voor elkaar

Om weer eens een hele ander beweging te doen, een hele andere blik op de stad te krijgen ging ik vandaag met mijn vriend en zijn kinderen kanoën. Het instappen: peddel achter op de boot vasthouden, inzakken etc. ging allemaal vlot en soepel, alsof het gister was dat ik het voor het laatst deed.
De slag zelf, daar mag ik flink op gaan oefenen, ik was nat tot in mijn oksel, het blad uit het water halen gaat dus niet zo goed meer. Het mocht de pret niet drukken.

Op zich geen probleem, alhoewel het geen stralende dag was, bleef het droog vanuit de lucht en was het water aangenaam, door de hoge temperaturen van de laatste tijd. Peddelend in de 2-kayak met mijn vriend, de kids in een 2x 1 kayak gaf ons allen de gelegenheid de samenwerking te verbeteren en de kids de vrijheid hun eigen route te kiezen en toch uiteindelijk bij het zelfde doel uit te komen, het ijsje voor het eindpunt van de tocht. Vanaf het water ziet niet alleen de stad en het land er anders uit, ook de actie reactie patronen van alle dag werden aan wal gelaten en nieuwe stromingen konden aan bod komen. Wat fijn dat ik me dit weer mocht realiseren en dit zo bewust kon meemaken.
Het was zo relaxed dat er na een kanotocht van 2 1/2 uur, nog een gezamenlijke maaltijd en een spel Mayflower gedaan werd.
Beweging met elkaar zet niet alleen mijzelf, maar ook de ander in beweging en dit heeft op vele manieren effect op de loop van de dag, op doorbreken van kleine en grote gewoontes, waarmee kleine en grote irritaties kunnen ontstaan. Ik ga dit vaker doen en zal regelmatig gaan roepen: Wie doet er mee???