Sorry, sorry, sorry, hoeveel heb je nodig om jezelf in te dekken??

Een stootje in de tram, de winkel, de bibliotheek, de markt etc. op drukke plaatsen kan het gebeuren dat je de ander aanraakt. Voor je het weet heb je weer een “sorry” te pakken. Hoe vaak zeggen we sorry tegen elkaar? En wat is het motief om sorry te zeggen?
Luchtig reageer ik meestal op een “Sorry” na een stootje, met: “Ik mag aangeraakt worden”. Natuurlijk let ik daarbij op *Wat de situatie is. *Wie mij aanstoot. *Hoe het excuses geboden wordt. *Hoe het voor mij voelde. Alles bij elkaar en dan reageer ik daarop.
Toch is deze uitspraak mijn favoriet en brengt meestal lucht in de zaak.
Ook gebeurd het daarna meestal dat ik met de aanstootgever aan de praat raak. Je wisselt wat gedachten uit over de drukte, over je programma en soms over de bijkomende stress van dit alles.
Een aantal jaren geleden wees mijn toenmalige partner, van buitenlandse afkomst, erop dat we hier constant excuses maken voor kleine onbenullige dingen. En hem viel het op dat grote, belangrijke zaken nauwelijks met elkaar durven aan te kaarten. Ik gaf hem hierin ronduit gelijk en had dezelfde ervaringen.
In ons filosofische gesprek hierover kwamen we er al snel op uit dat de Nederlanders steeds meer de “Sorry cultuur” vanuit de US aan het overnemen zijn. De nederlanders dekken zich steeds meer in voor het geval dat het mis gaat. We leven met steeds meer angst en voorzorg, worden angstiger en voorzichtiger, we beperken ons tot ons eigen kleine territorium, kortom leven steeds meer alleen en op onszelf. In dat gesprek kwamen we tot de conclusie dat we de kunst van het delen aan het verleren zijn.
Het aantal sorry’s dat ik afgelopen week ontving, brachten mij op het idee om ons filosofietje eens op te schrijven en hier mee de lezer uit te nodigen bewuster met zijn/haar sorry’s om te gaan.
Laten we de stappen in het leven durven maken. Elkaar opzoeken, raadplegen, deel uitmaken van elkaars leven.
We mogen (moeten m.i.) elkaar raken, aanraken, aanspreken op gedrag positief en/of negatief, daardoor kunnen we leren.
Sorry zet jezelf en de ander op non communicatie en daar wordt geen mens beter van.
Een mooie song over dit onderwerp is
Still waters run deep van the Bee Gees
Just remember when we lie to each other
No one wins, and losers weep
Reflection will show this connection
We can lean on each other
This is all we need to know