Kijk die eend

Als ik wandel, wat ik veel doe in het ideale gezelschap van mijn vriend, gebeurd er heel wat onderweg. Ik kom in contact met de natuur, met een andere omgeving, met OM denken, met mijn eigen lijf en met soms heel grappige wegwijzers. Wegwijzers die mij aan het denken zetten, mij op een ander spoor brengen en wegwijzers die mij laten lachen. Deze grappige eend bijvoorbeeld, wees een hele andere kant op dan de richting waarin wij liepen. Ik was toe aan een koffie, mijn vriend wilde gebruik maken van een toilet, het pad waar we liepen hadden ons nog niet bij het etablissement gebracht, terwijl we, volgens de route beschrijving, daar allang hadden moeten zijn. Ik zag het meteen, deze vreemde eend was een wegwijzer. Hij wees weliswaar met zijn gele snavel naar een pad dat schuin weg boog van het bospad waar wij op liepen toch bleef ik staan bij de eend en overtuigde mijzelf en mijn vriend dat we de raad van deze eend moest opvolgen. Daar gaan we, “Nog verder weg van de koffie” riep mijn vriend nog. Het schuine pad bracht ons in een dichter begroeid deel van het bos, de twijfel sloeg bij mij even toe. “Heb ik wel de juiste beslissing genomen? Zal ik voorstel de oude route weer op te pakken? Nee, dat eendje weet waar wij heen moeten” En ja! Nog slechts 8 minuten door wandelen bracht ons bij een gezellig restaurantje midden in het bos. De eigenaar zag ons van de “verkeerde” kant aan komen en was verbaasd. Hij vertelde ons dat ze wel aan de voorkant borden hadden staan richting dit plekje maar nog niet aan de achterkant, de kant waar wij vandaan kwamen. “Hoe hadden wij dit kunnen vinden?” “Een eendje op de weg! en eentje die daar door geïnspireerd raakte” was de lollige verklaring van mijn vriend. Zo zie je maar, deze vreemde eend is door de wijze eend op het goede spoor gezet. Heerlijk koffie! en schoon toilet en lekker even pauzeren op een stoel.
Het vervolg van onze route blek vanaf dit punt makkelijk weer op te pakken. Bedankt Eendje!