Vandaag kwam ik in het gesprek met een dame met ernstige pijnklachten, steeds dichter bij haar belevingswereld:
Pijn doet veel met mij, het is niet alleen die vervelende nare ernstig belemmerde pijn…..mijn hele lichaam, mijn gedachten, mijn reacties alles doet mee.
Na haar vertrek schreef ik deze Haiku.
Mijn pijn leidt mijn zijn
Het brengt mij nergens naartoe
Ik woon in mijn pijn 
Net zoals dit drijvend object is alles onder en boven de waterspiegel met elkaar verbonden. Een patiënt laat de bovenkant zien maar bij luisterend, heldervragend, emotioneel onderzoekende instelling van mij kon ook deze patiënt in contact komen met de werkelijke oorzaak van de chronische pijn. Een diepe eenzaamheid na het overlijden van haar partner.
Geef een reactie