Pauline heeft haar verhaal op papier gezet en met haar toestemming publiceer ik het op mijn blog.
Bedankt Pauline
Recidief Van de zomer kreeg ik voor de tweede keer een hernia. Anderhalf jaar geleden gingen de klachten van de hernia na een aantal weken weer weg, terwijl ik bij een osteopaat, in Alkmaar, in behandeling was. Deze zomer kwamen de klachten van pijn weer terug en gelijk heel hevig. Ik besloot meteen weer naar de osteopaat te gaan, want dat had de vorige keer zoveel opgeleverd. Helaas, de pijn bleef, de autoritten naar Alkmaar waren zwaar, soms ondoenlijk door de pijn, de behandeling was vreselijk duur, dus ik stopte.
Verder zoeken
Ik zocht hulp dichterbij en ook iets wat vergoed zou worden door mijn zorgverzekering. Wat dan? Mensen gaan met een hernia naar de chiropractor, de manueel therapeut, fysiotherapeut, cesar therapeut……….. wat moet je kiezen? Mijn buurman met een hernia was ooit bij Jolande van Ek geweest, zij is oefentherapeut Cesar. Ineens herinnerde ik me deze Jolande, zij was ooit bij ons op school geweest, gaf een cursus ontspanning en zij had op mij indruk gemaakt door haar oneindige rust. Ja, die rust, daar verlangde ik naar en ik ging naar haar.
De eerste behandeling
De eerste keer hebben we, na kennismaking en inventarisatie van de klachten, voorzichtig een paar spierversterkende oefeningen gedaan voor het gebied rond de lage rug, maar al heel snel wilde zij vooral dat ik mij ging ontspannen. Geen spierversterkende oefeningen, maar ontspanningsoefeningen. En vervolgens wilde ze dat ik veel meer rust nam, naast de oefeningen die ik met enige regelmaat per dag deed.
Verder in de behandeling
De oefeningen kon ik goed uitvoeren en deden me goed voor een korte periode. Het uur rust nemen overdag schoot er regelmatig bij in. Ik probeerde het maar het lukte me niet, een uur rust per dag, midden op de dag, bleek voor mij niet haalbaar. Hierop zei zij:
Oke, probeer het nog eens en dan zie ik je over drie weken terug.
Wat? Ik verga van de pijn, help mij! Mijn therapeut laat mij in de steek, Ze vindt mij uitbehandeld, ze wil mij niet meer, over drie weken pas…………………………
Rust
Maar ik ging rust nemen, ik moest wel, want het ging allemaal niet meer, het leven was te zwaar met zoveel pijn. Huilbuien kwamen, van alles. Na drie weken kwam ik terug en we gingen rustig door. Ze maakte me bewust dat ik mijn adem voortdurend inhoud, ai, wat een confrontatie met mezelf, ga ademhalen! Rust en laat je adem gaan.
Operatie
De hernia is nog steeds niet over, ik word geopereerd, maar alles is zoveel beter te verdragen. Na de operatie zal ik bij haar terugkomen om het revalidatieproces te begeleiden. Ik ben nu dagelijks bezig om rust te bewaren, en geduldig af te wachten tot de operatie, de ontspanning krijg ik voor elkaar met de oefeningen, de houding en beweging tips en dankzij af en toe rusten in de denkbeeldige armen van Jolande, bedankt!! Pauline
Geef een reactie