Geluk

Een toverwoord of een kern van waarheid ?
Vele mensen zijn op zoek naar geluk. In de geschiedenis, zo leerde ik op de basisschool bestonden vele gelukzoekers, op zoek naar nieuw land, nieuwe ervaringen, nieuwe strategieën, nieuwe macht. De verhalen die ik toen hoorde vond ik geweldig, toch dacht ik vaak kan dat wel zo mooi zijn geweest?  Ook nu beproef ik vaak bij mensen die zeggen “gelukkig te zijn” een vleugje verdoezeling, romantisering en verscholen verdriet.  Geluk daar zit wat in….   en dit is mijn visie erover.
We willen zo graag gelukkig zijn, dat we er alles aan doen om erin te geloven dat we het ook zijn of op zijn minst op de goede weg zitten. We werken om geld te verdienen, om spullen te kopen die we niet nodig hebben, verzamelen materie wat ons een rijk gevoel geven. We vullen onze agenda’s met veel afspraken, om zo geen tijd voor onszelf te hebben en niet stil te hoeven staan bij dat onderliggende, knagende gevoel van onvrede of zelfs ongelukkig zijn. De ontmoeting op straat met de vraag “Hoe gaat het?” wordt beantwoordt met “Het gaat goed hoor!”, ook als je aan de ander ziet dat er iets mis is,  geloven we eerder het woord, dan de non-verbale waarneming. Ontmoeten we iemand die geheel zijn eigen pad volgt, voor we het beseffen krijgt deze persoon de label wereldvreemd en/of onverantwoordelijk, ondanks, dat we zien dat de persoon in kwestie blij is met dat wat hij/zij doet.

De sociale druk, het kuddegedrag en het vervreemden van ons innerlijke Zelf heeft m.i. geleid tot een explosie van gelukszoekers, vandaag de dag. We leven in een welvarend land, in een goede tijd, dan moet het toch lukken om gelukkig te zijn. Echter het aantal mensen dat Prozac gebruikt, alcohol nuttigt, wiet rookt, dikker wordt is in deze welvarende maatschappij sterk aan het groeien. We voelen ons eenzaam en leeg en vullen het zwarte gat. We houden hiermee ons gevoel, onze spanning, onze werkelijke behoefte aan warmte en liefde van de medemens ernstig onderdrukt.

Overal staan coaches op, om ons te helpen het geluk te zoeken, weer inzicht in je leven te krijgen, je mogelijkheden te exploreren. Het aantal boeken op persoonlijke ontwikkeling puilt de etalage ’s uit. Workshops en lifestyl trainingen groeien per dag. En ondanks dat ieder op zijn eigen manier hier wat van oppikt, blijft het gevoel van ontevredenheid, spanning, leeg en ongeluk door gaan.

Leven zoals het leven loopt en daar volop in de stroom in meegaan is een manier om een einde te maken aan alle spelregels, die we voor en met elkaar in stand houden. Het spel dat gericht is op rijkdom, overwinning en macht mag van tafel en je gaat je eigen levenspad weer opzoeken ontdekken. Dit kan echter alleen als je naar je innerlijke Zelf luistert en in je eigen”wijze”  gelooft. “Ware kennis bestaat erin te weten dat men niets weet.”  Socrates 469v.C.-399v.C.

Eerlijk kijken naar jezelf, naar je leven, naar je behoeften is voor de meesten van ons pijnlijk, schokkend en verwarrend. Benjamin Franklin, amerikaans politicus, wetenschapper en moralist (1706-1790)  verkondigde destijds: “There are three things extremely hard: steel, diamond and to know one’s self.” Terwijl juist de innerlijke wijsheid alles in huis heeft om goed voor jezelf te zorgen. Ieder cel in ons lichaam is in staat om de primaire reactie bij overprikkeling goed uit te voeren: waarnemen en terug trekken. Om allerlei redenen laten we deze signalen aan ons voorbij gaan en zoeken de oplossingen liever buiten dan binnen onszelf.

Op het moment dat jij jezelf met je eigen behoefte kunt waarnemen, zonder ruis van buitenaf en jij in staat bent om stoorzenders er te laten zijn zonder daardoor beïnvloed te worden, dan ben je m.i. in staat om je “eigen wijze” geluk te vinden. Het zit dus in de kern, zoals ieder kind die mee gekregen heeft en door de loop der jaren en ervaringen steeds meer is gaan buitensluiten. Je mag je eigen behoeften gaan waarnemen en bevredigen, zonder een ander daar verantwoordelijk voor te stellen.

Egoïstisch….. volgens mij niet, je kunt pas goed voor een ander zorgen zodra je goed voor jezelf zorgt.

Kern daar zit GELUK in!!

JMvEk,12-02-2002